ശലഭം
അന്ന്
നിശ്വാസങ്ങളില്‍
പരസ്പരം വിയര്‍ത്തപ്പോള്‍
രാവിന്റെ പുതപ്പും കഴിഞ്ഞ്
ആത്മാവിനും മീതേയ്ക്കു നീളുന്ന
അതിരുകളറിയാത്ത ചിറകുകള്‍
നിന്നിലൂടെ
പറന്നുയരുമ്പോള്‍
രതിയുടെ പൂങ്കാവനങ്ങളില്‍
പല പൂക്കളെ മണത്ത്
പരാഗം പകര്‍ന്ന്
തേന്‍ നുകര്‍ന്നു
ഇന്ന്
നീയില്ലാത്ത തണുപ്പില്‍
കൂട്ടിനെത്തുന്ന
അനേകം ചുവന്ന ദലങ്ങളിലൂടെ
ഞാനറിയുന്നത്
നിന്റെ ചൂടും ചൂരും
നിന്റെ ആത്മാവിലൂടെ
ദൈവത്തെയും.
(കേരള കവിത 2005 ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്)