ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങള്‍
കവിതയ്ക്കായ് കാത്തുകിടന്ന
തണുത്ത രാത്രിയില്‍
കരിമേഘങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്ന്
ചന്ദ്രലേഖ എന്ന പോലെ
മസ്തിഷ്കത്തിനും ഹൃദയത്തിനും
മധ്യേ മുമ്പെങ്ങോ കുഴിച്ചു മൂടിയ
ചില സത്യങ്ങള്‍ തുറിച്ചുനോക്കി
മഴയായ് പെയ്യും മുമ്പേ
ബാഷ്‌പീകരിച്ച വാക്കുകള്‍
ആകാശത്തേക്ക് ഉയര്‍ന്നു
ആകാശത്തേക്ക് ഉയര്‍ന്നു
വരികള്‍ക്കായ് പിന്നെ
നിയോണ്‍ വെളിച്ചത്തില്‍
മുങ്ങിയ നഗരപ്രതിമ മുതലങ്ങോട്ട്
ഒന്നു തൊടും മുമ്പേ വീണുടാഞ്ഞ
വളപ്പൊട്ടുകളായ് ഒരിക്കല്‍ കൂടി
ബിംബങ്ങളെല്ലാം ചിതറിയുടഞ്ഞങ്കിലും
കസവുനൂലില്‍ തുന്നിയ
വാക്യങ്ങളില്‍ കണ്ണീര് മറക്കും മുമ്പേ
വഴിവക്കിലെ തിളങ്ങുന്ന
മഞ്ചാടിത്തുള്ളികളില്‍
ഞാനെന്റെ ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങള്‍
ആരും കാണാതെ പെറുക്കിയെടുത്തു.
വളപ്പൊട്ടുകളായ് ഒരിക്കല്‍ കൂടി
ബിംബങ്ങളെല്ലാം ചിതറിയുടഞ്ഞങ്കിലും
കസവുനൂലില്‍ തുന്നിയ
വാക്യങ്ങളില്‍ കണ്ണീര് മറക്കും മുമ്പേ
വഴിവക്കിലെ തിളങ്ങുന്ന
മഞ്ചാടിത്തുള്ളികളില്‍
ഞാനെന്റെ ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങള്‍
ആരും കാണാതെ പെറുക്കിയെടുത്തു.
5 comments:
നന്നായിരിക്കുന്നു,സുനില്‍
താങ്കളില്‍ നിന്ന് സൂഫിസത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിയാന്‍ ആഗ്രഹമുണ്ട്
മിന്നാമിനുങ്ങ് നിങ്ങളുടെ കമന്റിനു നന്ദി. സൂഫിസത്തെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ അന്വേഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. പുസ്തകങ്ങളിലും മറ്റ് ഉറവിടങ്ങളിലൂടെയും. എന്റെ അനുഭവവും ബോധ്യങ്ങളും തീര്‍ച്ചയായും ഞാന്‍ തുടര്‍ന്നുള്ള പോസ്റ്റുകളില്‍ എഴുതുന്നതാണ്
നല്ല കവിത.ആദ്യ വരിയില്‍ "കവിതക്കായ്" എന്നാണോ
കവിതകള്‍ പൂക്കുന്ന ഏതോ ഋതുക്കാലമാണ് ബ്ലോഗിലിപ്പോള്‍.
തിരക്കുകള്‍ ഒഴിയാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നത് ഈ സുഗന്ധങ്ങളില്‍ അലിയാന്‍ വേണ്ടിയാണ്.
മറ്റൊരു മനോഹരമായ കവിത!!
കവിതയ്ക്കുള്ള കാത്തിരിപ്പിനിടയ്ക്ക് കവി മുമ്പെപ്പോഴോ കളഞ്ഞ് പോയ വാക്കുകള്‍
മനോഹരമായി പെറുക്കിയെടുക്കുന്നു.
നന്ദി
സുനില്‍.
കവിത ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം
നന്ദി...
അറിയാതെ ഓര്‍മകളുടെ തീരത്തെത്തിപ്പെട്ടപോലെ...
കവിയെ എന്നു കാണും
Post a Comment